Op 22 september verschijnt het eerste Nederlandstalige boek over natuurwijn. Een smakelijk geschreven en lekker leesbaar boek dat voor eens en voor altijd uitlegt wat natuurwijn is.Uitgegeven door Trichis in Rotterdam en met illustraties van de getalenteerde Maud Brouns. Auteur: me, my self et moi.
Wat je kunt verwachten, in september? Een helder verhaal over troebele wijn. Hoe het gemaakt wordt, waar en door wie. Wat er anders en bijzonder aan is. Maar ook: wat de valkuilen zijn, de trends en het toekomstperspectief. Inclusief handige adressen en een verklarende begrippenlijst.
Natuurwijn in Nederland Meer? Zeker. Wijnmakers, sommeliers en cavistes aan het woord. De hotspots in Europa, waar natuurwijnmakers elkaar inspireren en imiteren. En, de meest natuurlijke wijnmakers in Nederland – want ook hier popt het up.
Nieuws en informatie Volg het laatste nieuws op Instagram: @natuurwijn_het_boek. Voor vragen, meer informatie of wat je verder nog dwars zit stuur je het beste een e-mail naar: natuurwijn.het.boek@gmail.com
Tijd voor een nieuw wijnblog? Die is er niet. Ik ben wel druk met schrijven over wijn. Dat wel. Daarover binnenkort meer. Wat je nog meer van me kan verwachten?
Vraag me gerust eens om:
• een wijnproeverij. Gezellig, bij je thuis of op je bedrijf. Zodra er ruimte en reden voor is – en het veilig kan uiteraard. Dat duurt vast niet lang meer. Nooit hetzelfde, niet-commercieel (ik verkoop geen wijn, wel de blijde boodschap) maar vooral informatief, onderhoudend en ongedwongen.
Ben je wijnimporteur, wijnhandelaar, wijnverkoper, heb je een wijnwebshop of wijnwinkel?
• een communicatiescan. Al je communicatie-uitingen, online en offline, neem ik voor je onder de loep en verzamel mijn bevindingen in een laagdrempelig rapport. Dan weet je wat er goed gaat en waar het beter kan. Met de nodige tips & tricks heb je zo een mooie kickstart voor nog succesvollere communicatie.
• teksten over wijn en/of eten. Beschrijvingen of vertalingen van wijnhuizen, onderscheidende proefnotities bij een degelijke wijnbeschrijving, pay-offs, slogans en taglines, algemene webteksten, blogs, artikelen, et cetera.
Meer weten? Bel me op 06-52650787 of stuur een e-mail naar nezpourvin@gmail.com.
Afgelopen maandag was ik te gast bij France-Vins 2012, een jaarlijkse, professionele proeverij van Franse wijnen georganiseerd door Sopexa. Ruim 70 wijnhuizen zetten in het Amsterdamse hotel Casa 400 hun beste wijntjes voor in de hoop op media-aandacht, afnemers en nieuwe contacten. Om eens een andere invalshoek te nemen besloot ik de wijnen te benaderen zoals u en ik dat op de winkelvloer (of meer algemeen: in het dagelijks leven) ook vaak doen: afgaand op het uiterlijk. Kortom, wat doet design met de potentiële koper? En daaraan gekoppeld: wat zegt dat over de kwaliteit van de wijn? Een verslag.
Het begon bij de jeroboam (3 literfles) van Domaine Sainte Marie, een wijnhuis uit de Provence. Een eyecatcher met stopping power. Een strak vormgegeven fles, nauwelijks waarneembaar getailleerd, imposant formaat. Doet het daarom extreem goed op plaatsen als New York City en Saint Tropez. Daar worden de glazen met veel zwier door de ober gevuld – vanaf de schouder! En de flessen? Die gaan weer terug. Want, zo vertelde de exposant me, deze zijn redelijk kostbaar. De fles kost het wijnhuis al 15 euro per stuk en de kurk ook al gauw een euro. Inkoop. Dan zit er nog geen eens wijn in en laat staan dat er iets verdiend wordt. De rosé, want daar hebben we het over, was typisch voor de Provence. Goed, maar lang niet zo overweldigend als de verpakking. Of valt het dan bij voorbaat tegen? Hoe dan ook, het werkt. Je wordt er simpelweg hebberig van, van zo’n fles. Ongeacht de inhoud.
Collection rosé (Vignobles Mourat)
Het volgende stopmoment was de stand van Vignobles Mourat uit de Loire. Waarom? Omdat er enkele wijnflessen stonden die niet op wijnflessen leken. ‘En dat is precies de bedoeling’, lachte de Belgische agent me toe. De Collection-serie vormt het instapmodel van het wijnhuis; in wit, rood en rosé. Mooie flessen, breder en lager dan gewoonlijk, met stevige schouders. Die je eerder doen denken aan whiskey of cognac. Van de drie vond ik de witte eruit springen als het gaat om de kwaliteit van de inhoud. Heel prima voor de meest eenvoudige van het assortiment. En een fraaie fles. 1 + 1 = 3.
Ten slotte, een voorbeeld hoe het ook tegen je kan werken. Namelijk een poging wagen je te onderscheiden met design maar daar net niet in slagen. Château Famaey, uit Sud-Ouest, presenteerde een serie hippe flessen waarbij de Belgische eigenaar maar niet vaak genoeg kon zeggen hoe mooi ze ontworpen waren. Smaken verschillen, maar voor mij leek het meer op een assortiment slecht vormgegeven olijfolie. Verkeerd lettertype, slechte naam (Famous Famaey) en de wijnen? Die sprongen er ook niet echt uit. Jammer.
Famous Famaey (Château Famaey)
Enkele medeproevers van – zeg maar – de ‘oude’ garde lieten zich niet inpakken door praatjes en uiterlijk vertoon: ‘Het gaat om de inhoud en niet om de verpakking’. En nee, ze hadden het niet over zichzelf. Misschien ook wel. Hoe dan ook, een beetje gelijk hebben ze. Want er zijn natuurlijk wijnen zat die het helemaal niet nodig hebben om opvallend ingepakt te zijn. Maar dan is het wel handig om eerst naam te hebben gemaakt. Bijvoorbeeld door de kwaliteit van de wijn zelf. Dat doe je door te proeven, daar was ik voor gekomen en daarom sluit ik af met mijn favoriete wijnen van de beurs (in willekeurige volgorde):
Les Villages de Terroir Catalan les Aspres, rouge, Côtes de Roussillon Villages (syrah, grenache noir, carignan)
Champagne Bouché Père & Fils Millésime 2004 (50% pinot noir, 50% chardonnay)
Nezpourvin 