Bootje varen, wijntje proeven

Water bij de wijn, daar houden we niet van. Wijn op het water is dan weer wel een gouden combi. Dat kan met de Salonboot Den Haag en Delft. Een wijnproeverij aan boord dus, maar hoe werkt dat?

Je bent allereerst te gast op de antieke salonboot de Oriënt, sinds 2010 officieel het eerste varende monument dat als rondvaartboot fungeert. Dat kan tot twaalf personen. Ben je met meer, dan is er nog de rustieke trekschuit De Toekomst. Aan het stuur een ervaren schipper, die tekst en uitleg geeft over de route, de omgeving en de geschiedenis. Zoveel je wilt, of zo weinig. Want uiteindelijk kom je om wijn te proeven, right?

Daarvoor ben je in de vaardige handen van de sommelier van dienst. Zou ik zomaar kunnen zijn. Hoe dan ook, ervaren mensen die je met plezier en liefde meenemen op een wijnreis over water.
Dat gebeurt in de vorm van zes flessen waarop iedere sommelier zo zijn eigen kijk heeft. Vaak wijnen van één druif (monocépage) zodat je daar makkelijker de typische kenmerken van herkent of leert. En leert waarderen – of niet. Want wijn blijft een kwestie van smaak. Niemand kan voor jou bepalen wat je lekker moet vinden. Maar wees gerust. De wijnen zijn altijd goed, met zorg gekozen en interessant. Dus nooit “vies”. 

Zelf zorg ik altijd voor minstens één a-typische of verrassende, nét even andere, wijn. Onder het mom van: kijk, zo kan prosecco dus ook smaken. Of: gewürztraminer uit noord-Italië in plaats van de Elzas. Of: zie je wel dat sherry heel cool is! Of: ooit cabernet sauvignon uit Duitsland geproefd?
Dat.

Lijkt het je leuk om ook een keer aan boord te stappen en meegenomen te worden op wijnreis door Den Haag, Voorburg of Delft? Op vrijdagavonden is er open inschrijving, dan sluit je je aan bij andere (wijn)liefhebbers en levensgenieters. Of je reserveert je eigen boot, voor jou en een zelf gekozen gezelschap. Leuk voor verjaardagen, jubilea, bedrijfsfeestjes, vrijgezellenavonden of gewoon met een gezellige groep vrienden en vriendinnen. Ik ben graag je sommelier aan boord!

Behouden vaart en proost alvast.

Meer weten? Salonboot Den haag en Delft

Een rondje Bordeaux, aub.

A perfect circle. Behalve de naam van een bijzonder goede band, was dit de eerste omschrijving die me te binnen schoot. Op 21 januari stond ik in de Amsterdamse Koepelkerk temidden van een keur aan wijnmakers, lid van Le Grand Circle des vins de Bordeaux. Hoe bedoel je, het plaatje klopte helemaal?

Daar was goed over nagedacht door Michèle Lainé, export-consultant ‘French beverages’ bij Business France. Zoals altijd staat zij garant voor een warm welkom en een puike organisatie. Op naar de wijn.

Linker- en rechteroever?
Le Grand Cercle des Vins de Bordeaux is in juni 2013 opgericht om wijnen van de linker- en de rechteroever te verbinden. Linker- en rechteroever? Tja, dat behoeft uitleg. Voor jou niet? Sla dit gerust over.

Bon. Het wijnbouwgebied Bordeaux ligt verspreid rondom een aantal rivieren: de Dordogne, die ontspringt in de Auvergne, en de Garonne, vanuit de Spaanse Pyreneeën. Even voorbij de stad Bordeaux komen die twee samen in de Gironde, die op zijn beurt in de Atlantische Oceaan uitmondt. Sta je met je gezicht naar die oceaan – denkbeeldig met je ene voet links van de Gironde en de ander rechts ervan – dan snap je waar die term vandaan komt. Links vind je de deelgebieden Médoc en Haut-Médoc. Rechts, doorlopend tot langs de Dordogne, vind je Saint-Emilion, Pomerol, Bourg en Blaye. Groot verschil is dat aan de linkerkant de wijnen vooral gedomineerd worden door cabernet sauvignon en rechts door merlot. Veel rood, inderdaad. In het tussengebied, de wig tussen de Gironde en de Dordogne vind je relatief meer wit. Maar dat is voor een andere keer. Of lees een eerder blog van mij.

Nieuwe kansen
De Grand Cercle kun je zien als een showcase van Bordeauxwijnen, geselecteerd om hun uitstekende kwaliteit. Dat zijn er nu 88 van de rechteroever en 42 van de linker. In Amsterdam waren ze er niet alleen om die kwaliteiten te laten testen, ook nieuwe kansen voor de handel stonden hoog op de agenda. Want de aandacht gaat vaak uit naar de grote namen, maar daarnaast is er nog zoveel meer dat de moeite waard is.

Bordeaux trekt trouwens altijd een specifiek publiek. Niet al te jong, klassiek gedost in jasjes en dasjes of Chanel-leske mantelpakjes. En niet te vergeten een hoog ik-spreek-heus-wel-vloeibaar-Fransgehalte.

Tijd om te proeven
Omdat je toch een keuze moet maken begon ik te zoeken naar de wijnen die relatief het grootste aandeel cabernet franc hadden. Vond ik leuk, en omdat dat nou eenmaal mijn favo druifje is. Kom je toch automatisch op de rechteroever terecht, waar deze oerdruif na merlot meestal een mooie tweede viool speelt.

Wit
Maar hé, er was ook wit! Niet veel, maar wel het vermelden waard. Witte Bordeaux verdient sowieso meer aandacht. Slechts drie, dus ik beschrijf ze allemaal hieronder.

• De blanc van Château Réaut (2016) 100% sauvignon: expressief, rond, sappig en mals, een vleugje Turks Fruit. Maar, wat kort van stof. Zoekt importeur.
• Château Magrez Fombrauge (2016) 40% sémillon, 30% sauvignon blanc en 30% sauvignon gris. Interessant. Knalt je glas uit, flink wat hout, iets van drop. Een vrolijke mix van tropisch en steenfruit. Aangenaam.
• Le blanc de Château Rollan de By (2016) 100% sauvignon. Veruit meest boeiende glas: krachtig, tropisch, complex, rond, sappig, rijp fruit. Het is dat ik nog flink wat rood voor de boeg had, want eigenlijk te lekker om uit te spugen.
  

Rood
Goed. Rood, dus. Standaard hadden de aanwezige wijnproducenten hun jaargang 2016 op de tafel gezet, een aantal ook oudere jaargangen. En dan wordt het interessant. Ik pik de meest opvallende eruit.

Chateau Dalem, Fronsac (85% merlot, 15% cabfranc) – zoekt importeur.
2016: drop/laurier, dik, structuur, nu al heel fijn!
2014: straf, streng, maar correct.
2009: diepdonker fruit, stalgeur. Helemaal op dronk!

Château La Dauphine, Fronsac (90% merlot, 10% cabfranc) – zoekt importeur.
2016: donkerrood, concentratie, wel wat dun, smaakvol.
2014: krachtig en toch zacht, smeuiig. Op dronk.
2012: power!, diepdonkerrood fruit van bramen en zwarte bessen. Warm jaar. Eerste jaar ‘organic’.
2011: klassiek, ijzer/bloed.

Château Maillet, Pomerol (73 merlot, 19% cabfranc, 8% cabsauv) – o.a. via Hosman Vins.
2016: verfijnd, sympathiek, deftig, toch jong en dartel (als je dat van Pomerol kunt zeggen).
2012: zacht(er), genoeg pit, rustiger, minder alcohol.  

Château Laroze, Saint-Emilion (66% merlot, 28% cabfranc, 6% cabsauv) – zoekt importeur via Place de Bordeaux
2016: Erg jong. ‘Zuurstoftekort’, zegt mijn buurman. Lijkt me niet goed voor een baby…
2015: Klassiek, streng, compact.
2014: Geur van koffie en tabak, schept verwachtingen – maar er gebeurt niets. Jammer.

Château de Pressac, Saint-Emilion (65% merlot, 18% cabfranc, 11% cabsauv, 4% pressac = malbec, 2% carménère)
2016: zeer krachtig, concentratie, balans. Mooi!
2015: aards, direct, fascinerend.
2011: mooi samengekomen in de tijd, rustig, doordrinkbaar, hartig. Iets bij eten. Nice!(NB: vanaf 2012 Grand Cru Classé)

Château Fombrauge, Saint-Emilion (89% merlot, 8% cabfranc, 2% malbec, 1% cabsauv)
2016: drop, smeuiig, dik. Indrukwekkend!

Rosé?
Was dit het dan? Nee, hoor. Er was meer. En dat heb ik óf niet geproefd, of niet hier afgedrukt. Maar het mooie is, je kunt het op je gemakje allemaal nalezen op de website van de Cercle. En mocht het je interesseren, vele zoeken nog een importeur voor Nederland. Al dan niet via Place de Bordeaux.

Laat ik jullie graag achter met een laatste anekdote.
Zoals gezegd was er veel rood, en slechts een beetje wit. Ik wilde één van die witte nog even terugproeven. Dus schonk ik mijn aangeslagen glas, waar nog een miniem bodempje rood in zat, vol met water. Om het schoon te spoelen. ‘Hé,’ klonk het achter mij. Nogal geaffecteerd. ‘Kijk, deze meneer heeft rosé!’
Ik keek nonchalant achterom en zei: ‘Klopt. Zelf gemaakt’.

Eindelijk ontdekt: gin & tonic

Het duurde even, maar het virus is ook bij ons aangeslagen. Gin & tonic. Een eeuwenoude, beproefde combinatie die wat versleten was, maar al weer een paar jaar letterlijk overal op de kaart staat. Nieuw leven ingeblazen door jonge vakidioten, horecahonden en topsommeliers. Kortom, er was geen ontkomen aan.

Mijn persoonlijke eerste echte kennismaking was op een vrijdagmiddag met de wijnvrienden van Hosman Vins in Schiedam. Een werkbespreking die niet vergezeld ging van de reguliere fijne wijnen, maar eens een keer wat anders: gin & tonic van het lokale merk Loopuyt. Ik had er nog nooit van gehoord. Maar man, dat was een openbaring! Zo fris, puur, tintelend en verslavend verrukkelluk.

Leeuwenkop van ijs
Later, niet eens zo lang geleden, vierden wij op het hoofdkwartier van RauwCC in Rotterdam een feestje. En wie was daar hofleverancier der drank? Opnieuw Loopuyt. Met hun unieke, mobiele maatwerkbar stalen ze met twee vingers in de neus de show. En de leeuwenkop van ijs die er hing te druppen hielp daar zeker bij. De gin & tonics – beiden van eigen merk – kwamen in heerlijk riante glazen, voorzien van een stengel citroengras (sereh) voor het aroma. Genieten.

Een ruim, rond wijnglas
Toen was het tijd om zelf aan het ontdekken te gaan. De eerstvolgende gelegenheid greep ik aan om een fles van het Schotse Hendrick’s te kopen en het bezoek te trakteren op een glas van deze gin, aangevuld met Fever Tree tonic en gelardeerd met ijsblokjes, plakjes komkommer en een tak rozemarijn. Heb je geen speciaal ginglas? Een ruim, rond wijnglas zoals voor witte Bourgogne werkt net zo goed. Ziet er spectaculair uit – smaakt ook nog eens te gek.

Eindeloze mogelijkheden
Hendrick’s is anders dan Loopuyt. Dat zit hem niet alleen in de gin, ook in de ingrediënten. Maar dat is juist het leuke, net als bij wijn valt er zoveel te ontdekken. Verschillende gins, verschillende tonics, verschillende vruchten, kruiden of groenten die je kunt toevoegen. De ene combo is lekkerder in de zomer, de andere als het wat herfstig is. De mogelijkheden lijken eindeloos. Dit is nog maar het begin!

Wat is jouw favoriet? Welke moet je echt ooit gedronken hebben? We zijn benieuwd naar de reacties!